ΝΑ ΓΙΑΤΙ… “ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ” ...........

Είναι επιβεβλημένη η ανάγκη να κατανοήσουμε πως η οικονομική κρίση που όλοι βιώνουμε στη καθημερινότητα μας εμπεριέχει και άλλα “αθύρματα” που παίζονται στην πλάτη μας εν αγνοία μας(?). Τα “επιμέρους” σημαντικότατα εθνικά μας θέματα παραγκωνίζονται σκοπίμως.....
Όταν το βλέμμα είναι προσανατολισμένο στη διαβίωση, ποιος θα “ενοχληθεί” για τη Μακεδονία( του Βαρδάρη??),την αποπρος(ανατολισμένη) και ελλείψει της Νικοπούλου απροστάτευτη Θράκη( των γειτόνων??), της Χίου (του ανιστόρητου και εν ταχίστη εξελίξει και εκκολάψει γενιτσάρου νομάρχη Λαμπρινούδη)??? Είναι συνεπώς εθνικώς επιβεβλημένο να ενθυμούμεθα όχι μόνον τους ήρωες του παρελθόντος αλλά και τα παλικάρια του σήμερα που ενδεδυμένοι την ηρωικότητα βαδίζουν στα μονοπάτια της υστεροφημίας..

Να σας πάω κάποια χρόνια πίσω συνελληνες..14 Αυγούστου 1996..
Την ημέρα της κηδείας του Τάσου Iσαάκ,ημέρα μνήμης της κατάληψης της Aμμοχώστου μία ομάδα από διαδηλωτές κατευθύνθηκαν προς το οδόφραγμα της Δερύνειας για να εναποθέσουν στεφάνια και λουλούδια στο χώρο της δολοφονίας του Τάσου Iσαάκ. Η σκηνή μετατράπηκε σε πεδίο μάχης, όταν εμφανίστηκαν «Γκρίζοι Λύκοι» και άρχισαν τον πετροπόλεμο. Ξαφνικά ξεπετάχτηκε μπροστά από τους διαδηλωτές ο Σολωμός Σολωμού και ξεφεύγοντας από τους Κυανόκρανους πέρασε στη νεκρή ζώνη και προπάθησε να ανέβει σε έναν ιστό για να κατεβάσει την τουρκική σημαία, ενώ άλλοι διαδηλωτές προσπάθησαν να τον αποτρέψουν. Tούρκοι ελεύθεροι σκοπευτές από το έναντι τουρκικό φυλάκιο τον πυροβόλησαν και ο Σολωμός Σολωμού έπεσε νεκρός.. Στη συνέχεια άρχισαν να ρίχνουν προς τους διαδηλωτές. Οι εθνοφρουροί πήραν θέση μάχης. H σωρός του Σολωμού απομακρύνθηκε από την περιοχή. Επίσης αρκετά ακόμα άτομα τραυματίστηκαν από τις σφαίρες των Τούρκων στο χώρο του επεισοδίου..
Ο δολοφόνος του Σολωμού : Κεναν Ακίν—> “καταζητείται” αφού αναγνωρίστηκε από τις φωτογραφίες των ξένων ειδησεογραφικών πρακτορείων να σημαδεύει και να πυροβολεί τον Σολωμού.Τον αμετανόητο «εκτελεστή της Δερύνειας», τον άνθρωπο που κατηγορείται ότι σκότωσε τον Κύπριο ήρωα στον ιστό της σημαίας του ψευδοκράτους και η Ιντερπόλ αδυνατεί (!!!) επισήμως να εντοπίσει 14 χρόνια τώρα ώστε να δικαστεί για τις πράξεις του... μα τον βρήκε το «Θέμα» στα Κατεχόμενα, λίγες ημέρες μετά την απόφασή του να πολιτευτεί, προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων στην Κύπρο…!Ο Κενάν Ακίν υπήρξε πρώην αξιωματικός του Τουρκικού Στρατού, υπουργός του ψευδοκράτους και, σύμφωνα με πληροφορίες, πράκτορας των μυστικών υπηρεσιών. Υπήρξε ένας από τους υποψηφίους στο ψηφοδέλτιο του Κόμματος Ελευθερίας και Μεταρρύθμισης του ψευδοϋπουργού Εξωτερικών Τουργκάι Αβτζί για τις λεγόμενες βουλευτικές εκλογές που διεξηχθησαν στο ψευδοκράτος.
«Τον πυροβόλησα και θα τον πυροβολούσα και πάλι», δηλώνει με σιγουριά και υποστηρίζει ότι κατεβαίνει στις εκλογές γιατί, ούτε λίγο ούτε πολύ, οι τουρκοκύπριοι τον λατρεύουν σαν εθνικό ήρωα. Ακόμη θεωρεί αδιανόητο να γίνεται τόσος ντόρος και να είναι επικηρυγμένος διεθνώς. Χαρακτηριστικά ξεστομίζει «Πυροβόλησα τον Σολωμού, θα τον πυροβολούσα ξανά! Γιατί κάνετε το σκότωμα ενός σκύλου να ακούγεται τόσο σημαντικό; Πράγματι. Δεν μετανιώνω για όσα έχω πει». ΝΑΙ ΚΑΛΑ ΑΚΟΥΣΑΤΕ!
ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΦΙΛΙΑΣ.. ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΞΕΧΝΟΜΙΑΣΤΕ..
Το παλικάρι μας όμως πολλοί το χλεύασαν. Άλλοι τον κατηγόρησαν για ψευτοπαλικαρισμό. Άλλοι τον θεώρησαν ως κίνδυνο για τις διπλωματικές σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας .Μερικοί λυπήθηκαν που… δε λυπήθηκε τη ζωή του. Πολλοί καθήμενοι στις πολυθρόνες τους θεώρησαν την πράξη του "βλακεία" και τη θυσία του άδικη. "Η πατρίδα δεν μετριέται με το στρέμμα αλλά μονάχα με της καρδιάς το πύρωμα και το αίμα" όπως λέει και ο ποιητής. Το Ελληνόπουλο της Κύπρου μας απέδειξε ότι η πατρίδα δεν είναι μόνο υλικές ανέσεις αλλά προπαντός ένα από τα ανώτερα ιδανικά. Οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι ο Σολωμός μας έδωσε ένα γερό μάθημα ελληνικής παιδείας. Όχι σαν αυτά που διδασκόμαστε στα σχολεία και στην καθημερινή μας ζωή που μας οδηγεί στον αφελληνισμό. Κι ύστερα φταίει ο ανθελληνικός ξένος παράγοντος για τα δικά μας προβλήματα...Μάλλον ο ωχαδελφισμός και η μοιρολατρία μας ευθύνονται για τα εθνικά και κάθε είδους προβλήματα. Η θυσία του Σολωμού δείχνει το δικό μας χρέος απέναντι στην πατρίδα. Αν όλοι προσφέρουμε το ελάχιστο απ' αυτό που πρόσφερε ο Σολωμός τότε η αντιμετώπιση των εθνικών προβλημάτων θα γίνει περισσότερο εύκολη. Η φωτιά του τσιγάρου του Σολωμού που περιφρόνησε το θάνατο, ας αναζωπυρώσει μέσα μας την εθνική φλόγα για να μη θρηνήσουμε άλλες "χαμένες πατρίδες". Το γοερό κλάμα του έθνους μας που εξακολουθεί να θρηνεί παλικάρια του, πρέπει να ταράζει το μακάριο εθνικό μας λήθαργο.Είθε...


ΤΣΙΛΙΜΙΓΚΡΑ ΜΕΛΙΝΑ
φοιτήτρια Νομικής Αθηνών