Οι Τούρκοι δεν θέλουν πόλεμο με την Ελλάδα... οι πολιτικοί μας γιατι φοβούνται αυτό το ενδεχόμενο…

Πριν από χρόνια είχα παρακολουθήσει μια διάλεξη ενός στρατιωτικού αναλυτή που εξηγούσε για ποιους λόγους η Τουρκία δεν επιθυμεί να εμπλακεί σε πόλεμο με την Ελλάδα....
Θα σας μεταφέρω την ανάλυση με αφορμή το πρόβλημα που υπάρχει στο Αιγαίο και την θέση των Τούρκων ότι οποιαδήποτε προσπάθεια της χώρας μας με σκοπό την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων πετρελαίου θα αποτελέσει αιτία πολέμου.

Αυτός ο φόβος έχει μεταδοθεί και στους Έλληνες πολίτες και φυσικά κανένας μας δεν είναι διατεθειμένος να βιώσει μια πολεμική εποχή, με αποτέλεσμα να προτιμάμε να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο και ας ξεχάσουμε τον πλούτο που μας ανήκει.


Η Τουρκία είναι ένας σκύλος που απλά γαυγίζει, σε καμία περίπτωση δεν θα έκανε πόλεμο με την Ελλάδα, και αν το επιχειρούσε αυτό θα είχε εξασφαλίσει μια στημένη επιχείρηση (όπως στην Κύπρο).

Η Κωνσταντινούπολη η οποία απέχει μόλις μερικά χιλιόμετρα από τα νησιά του Αιγαίου κατοικείται από 15 εκατομμύρια Τούρκους, οι οποίοι είναι στριμωγμένοι σε ξύλινα παραπήγματα. Η έναρξη μια πολεμικής σύρραξης μεταξύ των δύο χωρών θα έφερνε σε πολύ δυσάρεστη θέση την Τουρκία όταν μετά από έναν αποτυχημένο αεροπορικό βαρβαρισμό Ελληνικών αεροπλάνων ή από εκτόξευσή πυραύλων εδάφους, θα ήταν αρκετές να κάνουν την Κωνσταντινούπολη μέσα στις φλόγες.

Η Κωνσταντινούπολη είναι η βιτρίνα των Τούρκων για την Ευρώπη, και όπως έχουν γαλουχηθεί οι Τούρκοι αποτελεί το καμάρι τους.
Βλέποντας την Πόλη να φλέγεται το ηθικό αυτομάτως θα καταρρεύσει, τα 15 εκατομμύρια πληθυσμού θα κινηθούν προς τα ανατολικά, οι Τούρκοι δε θα έχουν δυνατότητα επιστράτευσης και όσο θα κινούνται στα ανατολικά οι Κωνσταντινουπολίτες τόσο θα πτοείται το ηθικό εκείνων που δεν έχουν ακόμα επιστρατευθεί και βρίσκονται ανατολικότερα.

Μάλιστα η κίνηση του Κεμάλ Ατατούρκ να κάνει πρωτεύουσα της Τουρκίας την Άγκυρα σε αυτό ακριβώς σκόπευε, να απομακρυνθεί από τα παράλια και να δημιουργήσει άλλο εθνικό κέντρο που όμως σε καμία περίπτωση δεν είχε την αίγλη της Κωνσταντινούπολης και τις ευκαιρίες της.
Το ίδιο δεν μπορούν να κάνουν οι Τούρκοι με την Αθήνα.

Η αεροπορία τους δεν έχει την δυνατότητα να πάει μακριά και σε καμία περίπτωση να πλήξει αστικά κέντρα. Το να επιχειρήσουν οι Τούρκοι την κατάληψη ενός νησιού και αυτό είναι πολύ δύσκολο καθώς πρέπει για 10.000 στρατό που υπάρχει σε κάθε νησί μας να χρησιμοποιήσει ο εισβολέας 100.000!
Και αν επιλέξει κάτι τέτοιο η Τουρκία η Ελληνική πλευρά θα εισβάλει άμεσα και εύκολα από τον Έβρο που θα είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν όταν 100.000 στρατός απασχολείται για την κατάληψη ενός νησιού.

Ένα άλλο πολύ σημαντικό στοιχείο είναι ότι το πρωί όταν ξυπνάνε οι Τούρκοι βλέπουν την Αγιά Σοφιά και γνωρίζουν ότι δεν είναι δικό τους δημιούργημα, ενώ οι Έλληνες τον Παρθενώνα, αυτό συνειδησιακά παίζει σημαντικό ρόλο στο ηθικό και στην πυγμή που κάποιος είτε πολεμάει για κατακτήσει ή για να υπερασπιστεί.

Δύο σημαντικά γεγονότα απέδειξαν ότι αν ήθελαν οι Τούρκοι πόλεμο με την Τουρκία θα τον είχαν κάνει, αλλά τελικά στην πρώτη περίπτωση έκαναν πίσω, ενώ στην δεύτερη η πολιτική ηγεσία της χώρας μας δεν εμπιστεύτηκε τις ένοπλες δυνάμεις και τρομοκρατημένη από την Αμερικάνικη παρέμβαση υποχώρησε.

26 Μαρτίου 1987
Ήταν μια εποχή έντονης κινητικότητας στα Ελληνοτουρκικά με τους Τούρκους να αμφισβητούν τα Ελληνικά χωρικά ύδατα και μετά το πείραμα με το Χόρα είχαν εκδηλώσει την πρόθεση να βγει στο Αιγαίο το Σισμίκ προκειμένου να κάνουν έρευνα για πετρέλαια στο Αιγαίο.
Εκείνη την εποχή στην Τουρκία ο πρωθυπουργός της Οζάλ ήταν άρρωστος και νοσηλεύονταν στην Νέα Υόρκη με την κατάσταση να βρίσκεται στα χέρια των στρατιωτικών. Από την άλλη ο Έλληνας πρωθυπουργός ο Α. Παπανδρέου είχε επιλέξει την σκληρή στάση στα Ελληνοτουρκικά.

Ήταν η πρώτη φορά τότε που η Ελλάδα αντιμετώπισε τους Τούρκους χωρίς κανέναν φόβο, μάλιστα ο τότε πρωθυπουργός ήταν ξεκάθαρος και είχε δώσει εντολή ότι σε περίπτωση που το Τουρκικό πλοίο Χόρα περάσει την υφαλοκρηπίδα να βυθιστεί από το Ελληνικό ναυτικό.
Το αποτέλεσμα ήταν μετά από πίεση των Αμερικανών και των Άγγλων ο τότε πρόεδρος της Τουρκίας Τουρκούτ Οζάλ να διατάξει το Σισμίκ να απομακρυνθεί από την περιοχή και να επιστρέψει στην Τουρκία.

31 Ιανουαρίου 1996
Μια εντελώς διαφορετική αντιμετώπιση στην κρίση των Ιμίων, που η πολιτική ηγεσία ταπείνωσε το εθνικό φρόνημα των ενόπλων δυνάμεων και έδωσε την ευκαιρία στους Τούρκους να πανηγυρίζουν χωρίς λόγο.

Οι Ελληνικές ένοπλες δυνάμεις ήταν παρατεταγμένες και έτοιμες να αντιμετωπίσουν οποιοδήποτε ενδεχόμενο ακόμα και εμπλοκή, έτοιμες να επιφέρουν καίριο πλήγμα στον Τουρκικό στόλο πριν αυτός αντιδράσει.

Μια ομάδα τούρκων βατραχανθρώπων αποβιβάζονται στην μικρή βραχονησίδα, κάποιες πηγές λένε ότι εκεί βρίσκονταν ήδη 2 Έλληνες μέλη της ομάδας ΟΥΚ, οι οποίοι αφοπλίζουν και αιχμαλωτίζουν όλη την Τουρκική ομάδα, αναμένοντας εντολές.

Η εντολή ήταν «Αφήστε τους και εγκαταλείψτε τα Ίμια».

Στην συνέχεια στέλνεται το ελικόπτερο του Ελληνικού ναυτικού για να ελέγξει αν το νησί άδειασε και από «άγνωστη» αιτία πέφτει στην θάλασσα, ακολούθησε η αποκλιμάκωση με τις τραγικές αποφάσεις από μεριάς Ελληνικής πολιτικής ηγεσίας.

Ο τότε πρωθυπουργός Κ. Σημίτης είχε δεχθεί τηλεφώνημα από τον Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ ο οποίος τρομοκρατώντας τον του είπε ότι οι Τούρκοι είναι έτοιμοι για πόλεμο και δε θα μείνει τίποτα από τον Ελληνικό στόλο στην περιοχή.

Μετά από χρόνια οι ήρωες της ομάδας Καρντάκ (των Τούρκων Κομάντος) σε διαφορετικές περιπτώσεις σκοτώθηκαν και σήμερα και οι 6 είναι νεκροί.

Κανείς δεν επιθυμεί τον πόλεμο, αλλά κανείς δεν επιθυμεί και την τρομοκρατία για ενδεχόμενο πόλεμο ώστε να απέχουμε από τα δικαιώματα μας σαν κράτος, πόσο μάλλον όταν αυτό το ενδεχόμενο είναι άτοπο και θα έπρεπε να το γνωρίζουν πρώτα από όλα οι πολιτικοί μας.

Από το http://formatyourbrains.blogspot.com/

 www.ethnosnews.com