Εξισορρόπηση είναι να μην μειώνονται εισοδήματα, πωλήσεις, παραγωγή, εργασία.

Του Στέλιου Παπαθεμελή
 Προέδρου Δημοκρατικής Αναγέννησης
         Οι μοιραίοι ηγέτες του ευρωφιλελευθερισμού σκοτώνουν παντού τη δημοκρατία. Το καταφέρνουν χωρίς στρατιωτικές δικτατορίες. Αυτές είναι ξεπερασμένη υπόθεση. Αλυσσοδένουν τους λαούς με θεσμούς επενδεδυμένους δημοκρατικό μανδύα. Τελευταίο «trend», η συνταγματική καθιέρωση της λιτότητας που ετοιμάζει η Μέρκελ με εργαλείο τους υποχρεωτικά εφεξής ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς. Σε ανώτατο όριο ελλείμματος με συνταγματική αναθεώρηση συνήνεσαν τα ισπανικά κόμματα. Ένθεν κακείθεν του Ατλαντικού οι τραπεζίτες απεχθάνονται τους σοφούς, επειδή καθώς η «μυστική βοή τους έρχεται των πλησιαζόντων γεγονότων»  αποκαλύπτουν τα τραπεζικά εγκλήματα. Τους λένε ότι «αυτό που χρειάζεται εξισορρόπηση, δεν είναι οι προϋπολογισμοί, αλλά η προσφορά και η ζήτηση στην οικονομία, ώστε να μη μειώνονται τα εισοδήματα, οι πωλήσεις, η παραγωγή και η εργασία»(νομπελίστας Ουΐλιαμ Βίκρεϊ/ΝΕΑ 18/8/11). Απλά πράγματα κοινής λογικής. Τα άλλα είναι εκ του πονηρού.


         Ο χρηματοπιστωτικός φονταμενταλισμός θα καταστρέψει τον κόσμο. Δημιουργεί χρήμα από το τίποτα, «όπερ το αυτό με τη δημιουργία χρήματος από παραχαράκτες» (νομπελίστας Maurice Allais).

         Η παγγερμανίστρια κυρία του Βερολίνου σέρνει από τη μύτη τον αδύναμο Σαρκοζί, ο οποίος ενδίδει για να διασώσει, λέει, την ευρωπαϊκή ενότητα, ενώ μας προκύπτουν περίεργοι Φιλανδοί, Αυστριακοί, Σλοβάκοι, Σλοβένοι, τώρα και Ολλανδοί. Οι ανίκανοι να λύνουν προβλήματα, αναδεικνύονται εν τούτοις ικανοί να δημιουργούν. Η αντιπολίτευση του Ομπάμα θέλει να μειώσει το κράτος «σε τέτοιο βαθμό ώστε να μπορεί να το πνίξει σε μια μπανιέρα», θύμιζε πρόσφατα η Monde Diplomatique. Και τούτο για να μην επιβάλει φόρους στους πλούσιους. Στις ΗΠΑ η μείωση της φορολογίας των εχόντων τα τελευταία δέκα χρόνια, δημιούργησε έλλειμμα 2 τρισ. δολ.…

         Τίμιες φωνές όπως αυτή του Γερμανού καθηγητή στο LSE Άλμπρεχτ Ριτς δεν είναι ευάρεστες στους συμπατριώτες του, που με παραφουσκωμένο «εγώ» βλέπουν ανάποδα τα πράγματα: «Η χώρα μας οφείλει την ύπαρξή της στη μεγαλοψυχία των πιστωτών της (…). Οι σκελετοί στη ντουλάπα του Βερολίνου, δεν του επιτρέπουν ηθικά και πολιτικά να τραβάει τις καταστάσεις στα άκρα» (Βήμα 21/8/11).

         Όπως ομολόγησε ο Σόιμπλε, οι Γερμανοί φορολογούμενοι δεν πλήρωσαν ούτε σεντ για την ελληνική κρίση. Όλοι τους όμως αρνούνται να συνομολογήσουν τους απλήρωτους λογαριασμούς των πολεμικών επανορθώσεων, των οποίων ωστόσο, η επίσημη Ελλάς απαξιοί την διεκδίκηση.
         Το φαιδρόν κράτος μας, ανήμπορο να φορολογήσει τους πλούσιους, ξεζουμίζει τους φτωχούς. Μόλις 366 Έλληνες δηλώνουν ετήσιο εισόδημα άνω των 500.000 €. Ο συνολικός τους φόρος είναι μόλις 106,7 εκατ. € που αντιστοιχούν στο 1,7% των εσόδων από φορολογία εισοδήματος. Ατελείωτα τα προνόμια και οι αρπαχτές.

         Στην Ελλάδα πάντως δεν βγαίνει ένας μεγαλοπλούσιος, επιχώριος, ή εφοπλιστής να ζητήσει φορολόγηση των πλουσίων. Οι εφοπλιστές μάλιστα ναυπηγούν αυτή την ώρα 653 πλοία (χαλάλι τους!) σε Κορέα και Κίνα και μόνο 1 στην Ελλάδα!

         Στους N.Y.Times όμως ο πλανητικός πολυδισεκατομμυριούχος Ουώρεν Μπάφετ, ζητάει να αυξηθεί ο φορολογικός συντελεστής για όσους κερδίζουν πάνω από 1 εκ. δολ. «Ενώ οι φτωχοί και η μεσαία τάξη πολεμούν για μας στο Αφγανιστάν και οι περισσότεροι Αμερικανοί παλεύουν να τα βγάλουν πέρα , εμείς οι μεγαπλούσιοι έχουμε εξαιρετικές φοροαπαλλαγές»!


         Εδώ, αντί να βγούνε παγανιά κατά εχόντων, επιβάλλουν φόρο στα… σουβλάκια.

         Οι λαοί καθυστερούν ακόμη να πάρουν με τις πέτρες τους διεφθαρμένους και τους ανίκανους.

         Όμως κάτι αρχίζει να ροδίζει…

         Στην Ινδία του 1,2 δισεκατομμυρίου ψυχών όπου οι μισοί ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, ένας εύτολμος ακτιβιστής κατά της διαφθοράς, ο Ανά Χαζάρε, ξεσηκώνει συνειδήσεις αλά Μαχάτμα Γκάντι. Πιέζει να φέρουν νόμο κατά της διαφθοράς. Η κυβέρνηση για να κατασιγάσει την οργή του κόσμου, καταθέτει ένα κακέκτυπο των προτάσεων Χαζάρε. Ο ακτιβιστής ανακοινώνει απεργία πείνας. Το καθεστώς  τον συλλαμβάνει πριν την αρχίσει. Ξεσηκώνονται οι πολίτες. Η κυβέρνηση αποφασίζει αποφυλάκισή του. Ο Χαζάρε αρνείται, όπως το ίνδαλμά του ο Γκάντι, να βγει από τη φυλακή. Τώρα ψάχνονται πώς να τον βγάλουν…

         Τελικά υπάρχουν χίλιες μορφές αγώνα, αρκεί να υπάρχει θέληση…

         Ο Βενιαμίν Φραγκλίνος έλεγε πάντως στους πλούσιους:

         «Αν ο πλούτος ανήκει σε σας, τότε γιατί δεν τον παίρνετε μαζί σας στον άλλο κόσμο;»


http://papathemelis.gr/