Ελληνική Κοινωνία: Η θλιβερή διάσταση της πραγματικότητας ...

Συντάκτης: Κωνσταντίνος Βλαχοδήμος (Diplomatiko Periskopio)

-

Οι διάφοροι “σοφοί”, πολιτικοί, αναλυτές, δημοσιογράφοι και άνθρωποι του ονομαζόμενου πνευματικού κόσμου, αναφέρονται συχνά στο ΛΑΟ, την σοφία του και την ετυμηγορία του. Ριζώνουν βαθειά στην ψυχή του απλού πολίτη αυτό το θεϊκό υπερ-όν που είναι αλάνθαστο, τον υπερ-εγκέφαλο που εκπέμπει κατά διαστήματα τον χρησμό του που το ιερατείο ερμηνεύει και ουαί και αλίμονο σε αυτόν που θα τον αμφισβητήσει. Το γεγονός ότι αυτός ο υπερ-νούς για σαράντα σχεδόν χρόνια έχει πάει στα σχολεία που όλοι ξέρουμε θεωρείται εντελώς άνευ σημασίας.

Έτσι και αυτή τη φορά πήραμε τον χρησμό του. Μόνο που τώρα ακόμα και το ιερατείο αισθάνεται πολύ άσχημα για να ανακοινώσει την σημασία του και υπάρχουν αντικειμενικοί και υποκειμενικοί λόγοι γι`αυτό. Μπορεί εν τούτοις κανείς να παρατηρήσει ορισμένα στοιχεία του.

...

Καταρχήν φαίνεται να επηρεάζει εξελίξεις πολύ πέραν των Ελληνικών συνόρων και μάλιστα σημαντικά. Από αυτή την σκοπιά ο χρησμός βάζει αυτό τον ΛΑΟ σε περίοπτη διεθνή θέση. Και βεβαίως οι προκλήσεις που περιέχει για την διεθνή κοινότητα θα αξιολογηθεί και απαντηθεί θετικά η αρνητικά από άλλους ΛΑΟΥΣ/θεούς.

...

Αλλά για το εσωτερικό μερικές ορατές διαστάσεις αυτού χρησμού είναι εξόχως ενδιαφέρουσες.

...

Από το σύνολο των πολιτών το 35% απείχε προφανώς κρίνοντας η ψήφος τους για το διακύβευα δεν ήταν απαραίτητη για το δικό τους μέλλον. Ένα 20% συνάθροισε απελπισμένες φωνές που πρέσβευαν σωφροσύνη και σοβαρότητα και που δεν θα εκπροσωπηθεί στην νέα βουλή. Ένα 3% περιείχε αιθεροβάμονες οι οποίοι χρησιμοποιώντας την λογική ζήτησαν την αναδόμηση του συνόλου του πολιτικού κατεστημένου. Έτσι στην νέα βουλή οι κύριοι κομματικοί σχηματισμοί θα έχουν στρογγυλεμένα εκπροσώπηση 9% του εκλογικού σώματος ο κάθε ένας ενώ οι μικρότεροι 3% δηλαδή στο σύνολο τους λιγότερο από 40%. Αυτή είναι η ανατριχιαστική δομή του υπερ-νού αυτών των εκλογών και δυστυχώς υπό τις παρούσες συνθήκες.

Μέσα σε αυτήν την εκπροσώπηση με ψυχρή λογική μπορεί κανείς να δει τις βασικές τάσεις του 40%. Η στήριξη στα δύο μεγάλα κόμματα ήρθε αποκλειστικά από τα “βαθειά“ τους κομμάτια που η επιβίωσή τους και τα προνόμια τους κινδυνεύουν. Η στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει ένα ψυχολογικό μίγμα. Την αδυναμία της μεσαίας τάξης να αποδεχθεί την ανώμαλη προσγείωση της στην πραγματικότητα που έχει ακόμη πολύ δρόμο για να τελειώσει και που φαντασιώνεται μια επαναφορά στην ανέμελη ζωή της Ολυμπιάδας αλλά και την δυνατή επιθυμία των νέων για την ανανέωση του αμαρτωλού πολιτικού κατεστημένου. Η στήριξη στα μικρότερα κόμματα έχει την ποικιλία που αντανακλά η ιδεολογική τους τοποθέτηση αλλά πέρα από αυτό αισθήματα ανασφάλειας και αποτελεί σοβαρή αιτία αστάθειας.

...

Εν κατακλείδι, όσο και αν πολλοί θα διαμαρτυρηθούν, αυτή είναι η πολύ θλιβερή διάσταση της Ελληνικής κοινωνίας που πρόβαλλε δυνατά ο χρησμός του αλάνθαστού ΛΑΟΥ σε αυτές τις εκλογές.

 Diplomatiko Periskopio