Η ανεργία των νέων «βόμβα» στα θεμέλια της χώρας μας! ...

Γράφει ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΤΣΟΥΡΗΣ, Καθηγητής Φιλολογίας Παν/μίου Ιωαννίνων

Σύμφωνα με το Σύνταγμα «η εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Κράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών».
Δυστυχώς, όμως, η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική! Η αυστηρή πολιτική της λιτότητας που επεβλήθη στη χώρα μας, λόγω των εγκληματικών λαθών των Κυβερνήσεων από το 1981 και μετά, ιδιαίτερα όμως κατά τα δυο τελευταία χρόνια, είχε ως συνέπεια την κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας, η οποία επισήμως μεν πλησιάζει το 22%, ανεπισήμως όμως είναι πολύ μεγαλύτερη.

Το τραγικότερο όλων είναι η ανεργία που μαστίζει τους νέους, ιδιαίτερα κάτω των 25 ετών. Και το φαινόμενο αυτό δεν είναι μόνον ίδιον της χώρας μας, αλλά και άλλων χωρών, ιδιαίτερα των χωρών του Νότου της Ε.Ε.. Η πολιτική της λιτότητας και της αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας που επεβλήθη από τον άξονα Γερμανίας-Γαλλίας, από τους Μερκοζύ, όπως χαρακτηριστικά αναφέρονται οι ηγέτες των δύο χωρών, χωρίς παράλληλα μέτρα για την ανάπτυξη, έχει βυθίσει τις περισσότερες χώρες του Νότου σε ύφεση και ιδιαίτερα έπληξε τη χώρα μας, όπου η ύφεση είναι παρατεταμένη και δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα κάποια προοπτική εξόδου από αυτήν, λόγω των αλλεπάλληλων φορολογικών μέτρων σε βάρος προπάντων της μεσαίας τάξεως, στην οποία στηρίζεται κυρίως η όποια παραγωγή υπάρχει.
Τα στοιχεία που δίνονται είναι τρομακτικά! 50,5% στην Ισπανία, όπου η ανεργία γενικώς ξεπέρασε το 25%!, στην Ελλάδα 51,1%, στην Ιταλία 31,1%. Ακόμα και στο Ηνωμένο Βασίλειο και τη Σουηδία ξεπέρασε το 22%! Μόνο στη Γερμανία το ποσοστό είναι χαμηλότερο, 8.5%. Η ανεργία των νέων αποτελεί μια ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια του κράτους και του έθνους. Ήδη πολλοί νέοι, ιδιαίτερα προσοντούχοι, αλλά και άλλοι, βρίσκουν καταφύγιο στη μετανάστευση είτε προς τη Γερμανία είτε προς την Κύπρο και την Αυστραλία είτε σε άλλες χώρες.
Ιδιαίτερα ανησυχητική είναι η αδυναμία του Κράτους μας να εξασφαλίσει εργασία σε νέους με εξαιρετικά προσόντα, διδακτορικό, ξένες γλώσσες κ.ά. Αυτό συνιστά μια σοβαρή πληγή στο σώμα του έθνους, επειδή στερείται της δυνατότητας αξιοποίησης των ικανοτήτων τους και επιπλέον «στέλλει» σε ξένες χώρες «έτοιμους» νέους επιστήμονες, για την εκπαίδευση των οποίων ξόδεψε το κράτος και η κοινωνία εκατομμύρια. Η αποστράγγιση της χώρας από «μυαλά» προοιωνίζει ακόμη χειρότερες μέρες για το μέλλον.  Συγχρόνως, με τη μείωση των μισθών των εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων, ιδιαίτερα όμως των πανεπιστημιακών δασκάλων, αφ’ ενός μεν αποθαρρύνεται η προσέλκυση ιδιαίτερα προικισμένων Ελλήνων και ξένων επιστημόνων να έρθουν και να εργαστούν στη χώρα μας και, αφ’ ετέρου, ωθεί Έλληνες πανεπιστημιακούς δασκάλους να επιζητήσουν καλύτερα αμειβόμενη εργασία σε ξένα πανεπιστήμια.
Η εργασία δεν είναι μόνο μέσο προς εξασφάλιση των αναγκαίων για την επιβίωση. Συμβάλλει ουσιαστικά στη διαμόρφωση και στην ανύψωση της ψυχολογικής, κοινωνικής και ηθικής προσωπικότητας του ανθρώπου, ενώ αντίθετα η ανεργία οδηγεί σε απελπισία και κατάθλιψη, αλλά και σε οργή και αντικοινωνική συμπεριφορά (κοινό έγκλημα, τρομοκρατικές πράξεις, χουλιγκανισμό κλπ) με απρόβλεπτες συνέπειες, τόσο για την οικονομική όσο και την πολιτική σταθερότητα.
Η μακροχρόνια ανεργία όχι μόνο αναγκάζει τους νέους να ζουν με τους γονείς τους, όπως συμβαίνει κυρίως στις νότιες χώρες της Ε.Ε., αλλά και υποσκάπτει την αυτό-εκτίμηση του προσώπου. Είναι γνωστό ίσως το φαινόμενο που αποκαλείται στην Ιαπωνία, όπου η ευαισθησία για τέτοια θέματα είναι πολύ μεγαλύτερη από χώρες σαν τη δική μας, χικικομόρι. Άνεργοι νέοι σε βαριά κατάθλιψη κλείνονται εκούσια σε ένα δωμάτιο του πατρικού σπιτιού τους για πολλά χρόνια, χωρίς να έχουν καμιά επαφή με κανένα πλην των γονιών τους, αλλά ακόμα και με αυτούς ελάχιστη μόνο.
Πλην του γεγονότος ότι χωρίς ανάπτυξη δεν δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας, ένας άλλος σημαντικός παράγοντας είναι ότι στη χώρα μας το εκπαιδευτικό σύστημα δεν συμβάλλει στην καλή κατάρτιση των νέων, δεν συνδέει ακόμη ενεργά και ουσιαστικά την εκπαίδευση στο σχολείο ή στο Πανεπιστήμιο με τη βιομηχανία και τη βιοτεχνία, δεν προετοιμάζει δηλαδή, όσο απαιτείται από την αγορά εργασίας, τους νέους, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους δεν έχουν τα στοιχειώδη πολλές φορές προσόντα, πολύ περισσότερο δεν τα έχουν ή δεν μπορούν να προσαρμοστούν για κάπως πιο εξειδικευμένες θέσεις.
Έτσι, λόγω και της παρατεταμένης ύφεσης, πολλοί νέοι, ιδιαίτερα προσοντούχοι, είτε αναγκάζονται να απασχολούνται σε θέσεις εργασίας που δεν έχουν καμιά σχέση με το αντικείμενο των σπουδών τους είτε να μεταναστεύουν για διερεύνηση καλύτερης τύχης στο εξωτερικό.
Η κοινωνία μας πάσχει, δυστυχώς, και από ένα άλλο φαινόμενο. Επιδίωξη όλων είναι τα παιδιά τους να φοιτήσουν στο Πανεπιστήμιο, είτε έχουν είτε όχι τις δυνατότητες  ή ακόμη και την επιθυμία γι’ αυτό, και μάλιστα  συνήθως σε σχολές που επιλέγουν οι γονείς και όχι τα παιδιά. Το γεγονός ότι μπαίνοντας κανείς στο Πανεπιστήμιο δεν είναι δυνατόν με το ισχύον σύστημα των επανειλημμένων εξετάσεων να μην αποφοιτήσει, ενθαρρύνει προς αυτή την κατεύθυνση. Νοσεί επίσης η επαγγελματική εκπαίδευση, στην οποία θα έπρεπε να κατευθύνονται πολύ περισσότεροι νέοι μας.  Επομένως, είτε η λανθασμένη επιλογή σπουδών είτε το εκπαιδευτικό σύστημα είναι σημαντικός παράγοντας που οδηγεί στην ανεργία.
Υπάρχει, ωστόσο, και μια άλλη διάσταση στο πρόβλημα αυτό. Η υποτίμηση της χειρωνακτικής εργασίας! Λόγω της ρουσφετολογικής πολιτικής των τελευταίων τριάντα ετών, αποτέλεσμα της οποίας ήταν η πρόσληψη εκατοντάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων, πολλοί από τους οποίους είτε υπαπασχολούντο είτε ήσαν αργόμισθοι, οι νέοι μας απαξιούν να κάνουν οποιαδήποτε άλλη εργασία, και μάλιστα χειρωνακτική, πλην της υπαλληλικής/γραφικής (white-collar job, όπως καθιερώθηκε να λέγεται στα Αγγλικά). Έτσι βλέπουμε χιλιάδες θέσεις εργασίες, εποχιακές κυρίως, να προσφέρονται κατ’ έτος, τις οποίες σπεύδουν να καταλάβουν ξένοι εργάτες.
Αξίζει εδώ να θυμηθούμε τις παραινέσεις του Ησιόδου προς τον αδελφό του τον Πέρση, τον 8ο αιώνα π.Χ., οι οποίες είναι πάντοτε επίκαιρες: «Εργάσου, για να σε μισήσει η Πείνα και να σε αγαπήσει η καλοστεφανωμένη και σεβαστή Δήμητρα (ενν. τα δημητριακά, το βιος] και να γεμίσεις το σπίτι σου με αγαθά. Η Πείνα συντροφεύει πάντοτε τον άεργο [=αυτόν που δεν θέλει να δουλέψει]. Τον μισούνε και οι θεοί και οι άνθρωποι αυτόν που ζει, χωρίς να εργάζεται, που μοιάζει με τους κηφήνες χωρίς κεντρί, που τρώνε τον κόπο των μελισσών, χωρίς να δουλεύουν. … Όποιος εργάζεται, τον αγαπάει κι ο θεός. Η εργασία δεν είναι ντροπή, ντροπή είναι να μη δουλεύεις [Ἔργον δ’ οὐδὲν ὄνειδος, ἀεργίη δὲ  τ’ ὄνειδος]».
Πλην της μάστιγας της ανεργίας των νέων, μια άλλη σοβαρότατη μακροπρόθεσμη συνέπεια της λεγόμενης «εσωτερικής υποτίμησης» με τις συνεχείς μειώσεις των μισθών και των αμοιβών, ιδιαίτερα των νέων, μισθών που τείνουν να εξισωθούν, σύμφωνα με τις επιταγές της τρόικας, με τους μισθούς Βουλγαρίας και Ρουμανίας, χωρίς ωστόσο να μειωθεί και το κόστος ζωής, είναι η με μαθηματική ακρίβεια συρρίκνωση του έθνους.
Με τη γλώσσα και την ορθοδοξία υπό διωγμόν και στην καταφρόνηση από εμάς τους ίδιους, τη σταδιακή αλλοτρίωση του γένους από τις αρχαιοελληνικές και χριστιανικές ρίζες του και τον κακέκτυπο εκδυτικισμό του, η φυσική του εξόντωση θα είναι φυσικό επακόλουθο της δεινής οικονομικής του θέσεως. Γιατί, με μισθούς των 400 και 500 ευρώ και την  ακρίβεια στα ύψη, πώς είναι δυνατόν ένας νέος να σκεφτεί να αποκτήσει οικογένεια και παιδιά; Η υπογεννητικότητα, η οποία ήταν και πριν από τα μνημόνια και τα σκληρά μέτρα λιτότητας σοβαρότατο πρόβλημα, θα ενταθείακόμη περισσότερο. Οι μακροπρόθεσμες συνέπειες θα είναι καταστροφικές για τη χώρα, δεδομένου μάλιστα του υπαρκτού και ολοένα αυξανόμενου σε ένταση προβλήματος της λαθρομετανάστευσης, η οποία έχει αλλοιώσει ήδη εθνολογικά τη σύνθεση του ελληνικού πληθυσμού!
Συμπερασματικά: 

α) το κράτος θα πρέπει να δώσει ιδιαίτερη έμφαση στη δημιουργία θέσεων εργασίας για τους νέους, 

β) το εκπαιδευτικό σύστημα είναι ανάγκη να αναβαθμιστεί και εν μέρει να προσαρμοστεί στις ανάγκες της αγοράς, 

και γ) η νοοτροπία και των γονιών και των νέων, αλλά και της κοινωνίας γενικότερα, σχετικά με τα χειρωνακτικά επαγγέλματα και εργασία θα πρέπει να αναθεωρηθή.

proinoslogos gr