Αντιστάσεις με τον Σάββα Ιακωβίδη
Οι τράπεζες αποτελούν το ισχυρό θεμέλιο, επί του οποίου στηρίζεται
και οικοδομείται η οικονομία ενός τόπου. Ένα αξιόπιστο, διαφανές,
υπεύθυνο και σοβαρό χρηματοπιστωτικό σύστημα συμβάλλει τα μέγιστα στην
πρόοδο και στην ανάπτυξη όταν, βεβαίως, ενεργεί στο πλαίσιο των νόμων
και του σεβασμού των πολιτών. Μετά την τουρκική εισβολή και την
καταστροφή, ο τραπεζικός τομέας ήταν ένα από τα ισχυρότερα στηρίγματα
του «οικονομικού θαύματος».
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, οι κυπριακές τράπεζες αναπτύχθηκαν
και επεκτάθηκαν σε βαθμό επικίνδυνου γιγαντισμού. Κατάντησαν αχόρταγοι
Γαργαντούες με έκδηλα σημεία ασύδοτης και υπερφίαλης απληστίας.
Όπως
φαίνεται σήμερα, σε αρκετές περιπτώσεις και ειδικά στο μέγα ζήτημα των
αξιογράφων, τράπεζες και τραπεζικοί αξιωματούχοι πιθανόν να παραβίασαν
κατάφωρα τον «Κώδικα Τραπεζικής Δεοντολογίας». Η οικονομική κρίση
συνέβαλε στην αποκάλυψη ενός άλλου θλιβερού προσωπείου του τραπεζικού
συστήματος.
Η εμπλοκή τραπεζών στην αγορά ελληνικών ομολόγων, ορθή υπό τις
τότε περιστάσεις, αποδείχθηκε λίγο αργότερα ολέθρια πράξη, που έπληξε
καίρια την οικονομία. Δυστυχώς, οι αποφάσεις και οι πράξεις της ηγετικής
πυραμίδας τραπεζών έχουν δυσφημίσει και εκθέσει ανεπανόρθωτα το σύνολο
των συνεπών, εργατικών και υπεύθυνων τραπεζικών υπαλλήλων, που αυτοί
έκτισαν το κυπριακό τραπεζικό σύστημα. Ταυτόχρονα, όμως, έχουν εξοργίσει
τους φορολογούμενους πολίτες, οι οποίοι καλούνται να πληρώσουν τα
σπασμένα ανεύθυνων αποφάσεων των ηγεσιών και Δ. Συμβουλίων των τραπεζών.
Η οργή των πολιτών μεγιστοποιείται όταν βλέπουν ή πληροφορούνται
ότι ηγετικά στελέχη που, κατ’ ισχυρισμόν, ενδεχομένως να ευθύνονται για
την καταβαράθρωση του συστήματος, αμείφθηκαν ή θα αμειφθούν, μετά την
αποχώρησή τους, με απολαβές εκατομμυρίων, επειδή έτσι προνοεί η
εργοδότησή τους! Χωρίς να ζητηθεί ούτε να τους αποδοθεί καμία ευθύνη.
Και, φυσικά, χωρίς την πιθανότητα τιμωρίας, αφού δεν υπάρχει σχετικό
νομοθετικό πλαίσιο.
Γι’ αυτό θα συμφωνήσουμε με εισήγηση των Οικλόγων για τη
δημιουργία νομοθεσίας για την ποινική ευθύνη στελεχών των
χρηματοπιστωτικών οργανισμών, οι οποίοι, με «απερίσκεπτο, βεβιασμένο ή
αμελή τρόπο, προκαλούν προβλήματα και αποσταθεροποίηση του
χρηματοπιστωτικού συστήματος». Όπως ο Νίκος Παυλίδης, Συντονιστής της
Ομάδας Νομικών των Οικολόγων, δήλωσε προχθές, «η δημιουργία τέτοιας
ποινικής ευθύνης θα έστελνε ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι η κοινωνία, η οποία
καλείται να σηκώσει τεράστιο βάρος για απερίσκεπτες και αλόγιστες
πράξεις τραπεζιτών, είναι αποφασισμένη να αποτρέψει και να προλάβει
τέτοιες συμπεριφορές».
Είπε, ακόμα, ότι η δημιουργία του νομικού πλαισίου «θα αποτελούσε
περαιτέρω τροχοπέδη στη λήψη υπερβολικού ρίσκου, ή απερίσκεπτων, ή
αλόγιστων επενδύσεων των Τραπεζών και θα συνέβαλλε σε πιο προσεκτική
λήψη αποφάσεων από την ηγεσία τους».
Μέχρι σήμερα δεν υπήρξε ένα τέτοιο νομοθετικό πλαίσιο. Σε άλλες
χώρες, όμως -ΗΠΑ, Βρετανία, Ιρλανδία, Ισλανδία…- τραπεζίτες συνελήφθησαν
και διώχθηκαν. Τι έπρεπε να γίνει εδώ, μετά την κατάρρευση της
τραπεζικής φούσκας; Στοιχειώδης λογική επέβαλλε την άμεση αντικατάσταση
της ηγετικής πυραμίδας.
Δεν είναι νοητό, αυτοί που κατ’ ισχυρισμόν πιθανόν να ευθύνονται
για λανθασμένες, δηλ. καταστροφικές αποφάσεις για τις τράπεζες και τον
τόπο, να παραμένουν στη θέση τους και να αναμένεται από αυτούς να δώσουν
λύσεις.
Η αρρώστια δεν μπορεί να θεραπεύει την αρρώστια. Θέλουμε να
ελπίζουμε πως η έρευνα που ήδη η ΚΤΚ ανέθεσε σε ξένον οίκο θα καταδείξει
τους υπεύθυνους και θα αποδώσει τα δέοντα και τα πρέποντα.
29/8/12
No comments:
Post a Comment
Only News