ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΚΑΙ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ

Γράφει ο Β.Α. Κόκκινος

Στους σκεπτόμενους ανθρώπους  αυτού του πλανήτη δεν είναι δυνατόν να μη γεννώνται τα αναπάντητα ερωτήματα, πώς συνέβη όλα τα κράτη να είναι χρεωμένα και ποίοι είναι αυτοί, που έχουν τη δυνατότητα να δανείζουν ακόμη και οικονομικούς κολοσσούς, όπως είναι οι Η.Π.Α., η Ιαπωνία, η Ρωσία και πολλές χώρες της Ευρώπης και της Ασίας;

Οπωσδήποτε συνέβαλε στην εξέλιξη αυτή η παγκοσμιοποίηση του ακράτου καπιταλισμού, δια της εφαρμογής του οποίου συγκεντρώθηκε το χρήμα εις χείρας ολίγων, με αποτέλεσμα οι πλούσιοι να γίνουν πλουσιώτεροι και ολιγώτεροι και οι πτωχοί πτωχώτεροι και περισσότεροι. Διαφορετικά δεν εξηγείται η συγκέντρωση τεραστίων ποσών χρημάτων, σε ελάχιστες χείρες. 

Οι συνέπειες του καπιταλισμού στην Ελλάδα υπήρξαν εντονώτερες, γιατί είχε προηγηθεί η ασύνετη οικονομική πολιτική του Ανδρέα Παπανδρέου, δανεισθέντος υπερβολικά ποσά, για να αυξήσει τους διορισμούς των οπαδών του σε θέσεις του δημοσίου τομέα και τα ποσά των μισθών και συντάξεων τούτων. Τοιουτοτρόπως προεκλήθη ο αιφνίδιος και εκτεταμένος εκτροχιασμός του δημοσίου χρέους και του ελλείμματος της χώρας. 

Είναι άραγε τυχαίο το γεγονός ότι οι εταιρείες αξιολογήσεως της πιστοληπτικής ικανότητος των χωρών της υφηλίου ιδρύθηκαν και λειτουργούν στις Η.Π.Α.; Είναι χωρίς σημασία το άλλο περίεργο γεγονός, ότι η Τράπεζα Goldman Sachs, από την οποία άρχισε η τελευταία παγκόσμια οικονομική κρίση, έδωσε σε υπαλλήλους της σεβαστά ποσά ως bonus, είχε δε στελέχη της πρόσωπα που κατέλαβαν στη συνέχεια κομβικές θέσεις σε χώρες της Ευρωζώνης; 

Είναι τυχαίο το γεγονός ότι, ο Γεώργιος Παπανδρέου, ενώ διαβεβαίωνε το λαό ότι θα αντιμετωπισθεί η κρίση από τη χώρα μας και ποτέ δεν θα καταφύγει στο Δ.Ν.Τ., που ευθύνεται για την καταστροφή των χωρών που κατέφυγαν σ΄ αυτό, ανέπτυσσε κρυφίως διαπραγματεύσεις με τον κ. Στρος Καν, για το πώς η Ελλάδα θα χρηματοδοτηθεί από το Ταμείο τούτο και ετοίμαζε τις σχετικές διατυπώσεις, ενώ μετέβη στις Η.Π.Α. αμέσως μετά την πρωθυπουργοποίησή του;

Είναι χωρίς νόημα το γεγονός ότι ενώ ο Γεώργιος Παπανδρέου απέτυχε παταγωδώς στην διακυβέρνηση της χώρας, μέχρι του σημείου να εξαγγείλει δημοψήφισμα για θέμα επί του οποίου είχε συμφωνήσει με τους τότε κορυφαίους της Ευρωζώνης, Μέρκελ και Σαρκοζί, με συνέπεια να εκφρασθεί εις βάρος του ο τελευταίος καταφρονητικώς κατά τη συνομιλία του με τον Ομπάμα, με κατά λάθος ανοικτό το μικρόφωνο, και να ακουσθεί το δυσμενές κατά του Παπανδρέου σχόλιο του Ομπάμα, εν τούτοις κλήθηκε στις Η.Π.Α. για να διδάξει μαθήματα πολιτικής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ;

Εις ανταμοιβή των όσων έπραξε εις βάρος της Ελλάδος ή παρέλειψε να πράξει προς όφελος αυτής, εξακολουθεί να αμείβεται από το Ελληνικό Κοινοβούλιο ως βουλευτής, με μόνη υπηρεσία του την εκφώνηση των δύο «ναι» στην τελευταία ψηφοφορία αυτής κατά το τρέχον έτος.

Το περίεργο είναι ότι ενώ η Μέρκελ μετέβη εις Η.Π.Α. προκειμένου να αναλάβει τον ηγετικό ρόλο που έχει σήμερα στην Ευρωζώνη, επακολούθησε δε δήλωση του Ομπάμα περί του ότι η Ελλάδα θα ανακάμψει από την κρίση, με τη βοήθεια των Ευρωπαίων υπό την ηγεσία της Μέρκελ, ήδη η τελευταία επεσκέφθη τον Πούτιν και φέρει συνεχώς αντιρρήσεις για την ενίσχυση της Ελλάδος, δια του πείσμονος και εμπαθούς κ. Σόιμπλε, υπουργού επί των Οικονομικών της Γερμανίας.

Είναι καιρός, προκειμένου να αρχίσει λειτουργούσα η παραγωγική μηχανή της χώρας, οι συνδικαλιστές να παύσουν να παρεμποδίζουν την έναρξη της λειτουργίας της, καθώς και τους συναδέλφους τους, που θέλουν να εργασθούν,  διότι η εξακολούθηση της πρακτικής τους αυτής δεν οδηγεί πουθενά. Αντιθέτως παρατείνει την αδράνεια της παραγωγικής διαδικασίας και τις επιδόσεως των ικανών και προθύμων προς εργασία, υπαλλήλων και εργατών.

Όσοι αντιδρούν στην προθυμία πολλών να εργασθούν προς όφελος της χώρας, δεν είναι δυνατόν να αγαπούν την πατρίδα τους, αλλά ενεργούν ως κομματικά όργανα, αποσκοπούντα στη διατήρηση της σημερινής εκρύθμου καταστάσεως, με σκοπό το όφελος του κόμματος το οποίο υπηρετούν.

Πολύ περισσότερο δεν αγαπούν την πατρίδα τους εκείνοι που διακηρύσσουν, ότι η Ελλάδα δεν θα εξέλθει από την κρίση χωρίς εμφύλιο πόλεμο. Αυτοί είναι οι νοσταλγοί των εμφυλιοπολεμικών εγκλημάτων και οι οπαδοί του κόμματος του εγκλήματος και της προδοσίας, κατά τον προσφυή χαρακτηρισμό του Γεωργίου Παπανδρέου.

Τα έτη ’46-’49 απώλεσαν τη ζωή τους πολλές δεκάδες χιλιάδες νέοι και νέες. Υπήρξαν θύματα απαγωγής 25.000 νέοι δια του παιδομαζώματος και 19.850 ενήλικοι. Από τις καταστροφές του ανταρτοπολέμου, το ελληνικό δημόσιο εζημιώθη και εδαπάνησε το ποσό των 14.870.000.000 δραχμών.

Κατά τον αείμνηστο Θεμιστοκλή Σοφούλη, αρχηγό του Κόμματος των Φιλελευθέρων και Πρωθυπουργό της εποχής εκείνης, οι οργανωτές του ανταρτοπολέμου μισούσαν θανασίμως τη δημοκρατία και εκραύγαζαν αναισχύντως υπέρ αυτής. Απεργάζοντο τη στυγνοτέρα δουλεία για τους Έλληνες και δημοκοπούσαν εν ονόματι της ελευθερίας. Περιφρονούσαν τον άνθρωπο, προς τον οποίο συμπεριεφέροντο με τερατώδη σκληρότητα και ομιλούσαν περί ανθρωπισμού. Υπεκρίνοντο ότι πονούν για τα δεινά του λαού και οραματίζοντο μια κοινωνία κατέργων. Γνώριζαν ότι η κατεδάφιση είναι εύκολη και η ανοικοδόμηση δυσχερής, αλλά και ότι οι Έλληνες δεν κάνουν επιλογή τύραννων. Αρνούνται την τυραννία, κατά την επιγραμματική διατύπωση του Γεωργίου Παπανδρέου. 

Το λυπηρό είναι ότι οι ηγέτες των αστικών κομμάτων και οι διάκονοι των ΜΜΕ ερωτοτροπούν με την άκρα αριστερά και αμιλλώνται ποίος θα φανεί περισσότερο αρεστός. Όμως ο αείμνηστος Ελευθέριος Βενιζέλος έλεγε: «Ο πολιτικός άνδρας οφείλει να έχει πάντοτε το θάρρος της γνώμης του και να μην τη θυσιάζει για να γίνει αρεστός, προς τα άνω ή προς τα κάτω»! Οι δε διάκονοι των ΜΜΕ οφείλουν να αναζητούν την αλήθεια και να μην προπαγανδίζουν προκλητικώς υπέρ καθεστώτων που απέτυχαν εις όλα τα μήκη και τα πλάτη.

Οι μαχητές του Γράμμου και του Βίτσι, προμαχούντες των άλλων Ελλήνων, κατόρθωσαν να αποτρέψουν την επιβολή της πιο στυγνής δικτατορίας. Διότι αν επικρατούσαν οι δυνάμεις του Μάρκου και του Ζαχαριάδη, θα είχε επιβληθεί και στον τόπο μας, επί 40 χρόνια, ένα καθεστώς τύπου Τσαουσέσκου, κατά την επιεικέστερη εκδοχή. Στην ταραγμένη περίοδο των ετών ’46-’49, επικεφαλής του ελληνικού λαού ήσαν οι ηγέτες της δημοκρατικής παρατάξεως Γεώργιος Παπανδρέου, Νικόλαος Πλαστήρας και Θεμιστοκλής Σοφούλης. Ποιος από τους σημερινούς ηγέτες έχει το σθένος και το ανάστημα να αμφισβητήσει τον πατριωτισμό, την ιστορία και τους αγώνες τους για την δημοκρατία και τα συμφέροντα του λαού;

 *Πρόεδρος Αρείου Πάγου (1990 - 1996)

.xronos.gr

29/11/12