Οι Αιθεροβάμονες, η Αλλαγή και το Κουράγιο

Κωνσταντίνος Βλαχοδήμος (Δ.Π.)
-
Με την επικράτηση αυτών που ονομάζουν οι ειδικοί “κοινωνικά μέσα επικοινωνίας“ ποικιλία από άτομα με ανησυχίες, προσωπικές επιδιώξεις η άλλα κίνητρα δημοσιοποιούν τις απόψεις τους. Κάνουν εκτιμήσεις των γεγονότων από την σκοπιά τους συχνά με επιδιώξεις προσωπικής προβολής αλλά κυρίως καταδικάζοντας τους υπευθύνους για την καταστροφική πορεία της κοινωνίας που είναι μέλη της. Τα άτομα αυτά συχνά χαρακτηρίζονται ως αιθεροβάμονες αφού οι προτάσεις τους προβάλλονται θεωρητικές και ανεδαφικές στα πλαίσια της Ελληνικής πραγματικότητας. Αντιμετωπίζονται με ειρωνικά χαμόγελα από τους “σοβαρούς“, αδιαφορία από τους πολλούς και προκλητική άγνοια από το κατεστημένο που εξακριβώνει την ανυπαρξία έστω και πύρινων για την δημιουργία αντίπαλου δέους στην κυριαρχία του. Δεν χαρακτηρίζονται ούτε καν ως δυναμικά επικίνδυνοι, απλώς σαν αμελητέοι.
Άλλωστε γιατί να μην είναι αφού δεν τους απασχολεί η μνημονιακή αρένα και παρόμοια θέματα στο παρελθόν που αποτελούν την πνευματική τροφή του “λαού”. Όλοι τους σχεδόν μιλούν για μια περίεργη αλλαγή στην κοινωνία που δεν ανήκει στον πολιτικό διάλογο με τον οποίον έχει ανατραφεί το κοινωνικό σώμα. Μια αλλαγή που αφορά τον πολίτη και τον τρόπο με τον όποιον επιχειρεί και διαμορφώνει το πολιτικό του σύστημα.
Έτσι μένουν αιθεροβάμονες, αφού οι αλλαγές που έγιναν και εδραίωσαν την νοοτροπία του συγχρόνου Έλληνα πολίτη ήταν πολύ αλλιώτικες. Τις μελετά κανείς στην ιστορία αυτού που ονομάζουμε σύγχρονο “ελληνικό κράτος”, αλλά εμείς οι γεροντότεροι, που έχουμε ζήσει αρκετές από αυτές, για να σχηματίσουμε γνώμη χρειαζόμαστε λιγότερο την ιστορία. Αισθανθήκαμε, λόγω ηλικίας, λίγο την αλλαγή του Μεταξά για να πειθαρχήσουμε, νοιώσαμε στο πετσί μας την εμφύλια αλλαγή για να χτίσουμε την κοινωνική μας συνοχή, μας γύψωσαν για την αλλαγή του φοίνικά μια και έτσι βάλαμε μυαλό, μας εκμαύλισαν με την σοσιαλιστική αλλαγή προς τον κήπο των εσπερίδων και τώρα μας προτείνουν την υπερνεοφιλελεύθερη αλλαγή που θα μας ξεριζώσει τελειωτικά από τα δεσμά της ιστορικής συνέχειας της φυλής και θα μας οδηγήσει στον νιρβάνα της ισοπέδωσης των μαζών ανά την υφήλιο όπου ο παράδεισος της κεφαλαιοκρατίας.
Για όσους θα απορήσουν για ένα τέτοιο σκεπτικό και θα τολμήσουν την ερώτηση: “και τώρα τι κάνουμε;” δεν υπάρχει εύκολη απάντηση η δεν υπάρχει καθόλου. Εν πάση περιπτώσει αν η αλλαγή των αιθεροβαμόνων είναι ό στόχος, αυτό αφορά τον Έλληνα πολίτη και κανέναν άλλο. Τέτοια αλλαγή έχει μια βάση δύσκολη που τα μέχρι τώρα δείγματα δεν την ανιχνεύουν. Χρειάζεται κουράγιο και μάλιστα περισσό μια και το επιχείρημα είναι τιτάνιο. Εάν αρκεστούμε στις απαντήσεις στα γεγονότα της Σκουριάς, ότι η Ελληνική κοινωνία είναι ειρηνική, και στην δημαγωγία ότι εκλέγουμε τον μη χειρότερο αενάως γιατί είμαστε εξαρτημένοι, τότε δεν υπάρχει ζήτημα.

Τότε θα πρέπει να εντρυφήσουμε στην έννοια του καλαμπουριού του Μπόμπου που βρίσκεται με την μάνα του μέσα στα μανιασμένα κύματα και την ερωτάει κατά που πέφτει η Αμερική και του απαντάει, “σκάσε και κολύμπα”……
.diplomatikoperiskopio.com
19/2/13
--
-